ในทางพระพุทธศาสนา:
เหตุใดจึงควรคลุกคลีกับคนดี คนเก่ง คนมีความสุข
ในพระพุทธศาสนา การคบหากับกัลยาณมิตร
หรือมิตรที่ดี มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการดำเนินชีวิตและการพัฒนาตนเองให้ก้าวหน้า
โดยเฉพาะการได้ใกล้ชิดกับ "คนดี คนเก่ง และคนมีความสุข" นั้น
มีเหตุผลและประโยชน์หลายประการดังนี้
- คนดี (มีศีลธรรม คุณธรรม)
- เป็นแบบอย่างที่ดี คนดีมักจะมีศีลธรรม จริยธรรม
และคุณธรรมประจำใจ ทำให้เขาประพฤติตนอยู่ในกรอบของความดีงาม
ไม่เบียดเบียนผู้อื่น
การได้ใกล้ชิดจะทำให้เราซึมซับและเกิดแรงบันดาลใจที่จะประพฤติตนตามแบบอย่างที่ดีนั้น
- นำพาไปในทางที่ถูก คนดีจะไม่ชักชวนเราไปในทางเสื่อมเสีย
แต่จะคอยแนะนำ ชี้ช่องทาง หรือเป็นที่ปรึกษาในเรื่องที่ถูกต้องชอบธรรม
ทำให้เราสามารถดำเนินชีวิตได้อย่างมั่นคงและปลอดภัยจากอบายมุข
- สร้างความสบายใจและไว้วางใจ การได้อยู่ใกล้คนดี
ทำให้เรารู้สึกปลอดภัย ไม่ต้องระแวง
ไม่ต้องกังวลว่าจะถูกหลอกลวงหรือถูกเอาเปรียบ ทำให้จิตใจเราสงบและมีความสุข
- คนเก่ง (มีความรู้ ความสามารถ ปัญญา)
- ได้เรียนรู้และพัฒนาตนเอง คนเก่งมักจะมีความรู้
ประสบการณ์ และความเชี่ยวชาญในด้านต่างๆ
การได้คลุกคลีกับเขาจะทำให้เราได้รับความรู้ แง่คิด และเทคนิคต่างๆ
ที่เป็นประโยชน์
ซึ่งช่วยให้เราสามารถพัฒนาตนเองให้มีความสามารถและก้าวหน้าในชีวิตและการงาน
- ได้รับคำแนะนำที่เป็นประโยชน์ เมื่อเรามีปัญหาหรือข้อสงสัย
คนเก่งมักจะสามารถให้คำแนะนำที่ชาญฉลาดและแก้ปัญหาได้ตรงจุด
ทำให้เราสามารถก้าวผ่านอุปสรรคไปได้
- เกิดแรงบันดาลใจในการใฝ่รู้: การเห็นความสำเร็จและความสามารถของคนเก่ง
จะเป็นแรงกระตุ้นให้เราอยากศึกษาเรียนรู้และพัฒนาศักยภาพของตนเองอย่างไม่หยุดยั้ง
- คนมีความสุข (มีจิตใจเบิกบาน ผ่องใส)
- แผ่พลังบวกและกำลังใจ ความสุขเป็นสิ่งที่สามารถส่งผ่านถึงกันได้
เมื่ออยู่ใกล้คนที่มีความสุข
จิตใจของเราก็จะพลอยเบิกบานและมีพลังงานในเชิงบวกตามไปด้วย
เขาจะเป็นผู้ที่สามารถมอบกำลังใจและปลุกปลอบให้เรามีพลังที่จะสู้ต่อไปได้
- มองโลกในแง่ดี คนที่มีความสุขมักจะมีมุมมองชีวิตที่เป็นบวก
แม้ในยามที่เผชิญปัญหา เขาก็ยังสามารถมองเห็นโอกาสหรือสิ่งดีๆ
การได้คลุกคลีกับคนเหล่านี้จะช่วยปรับทัศนคติของเราให้มองโลกในแง่ดีขึ้น
และเห็นคุณค่าของชีวิตมากขึ้น
- ลดทอนความทุกข์และความกังวล: การได้ระบายความรู้สึกกับคนที่มีความสุขและเข้าใจ
จะช่วยให้เราคลายความทุกข์ใจลงได้
และเขาก็จะช่วยให้เราค้นพบหนทางที่จะจัดการกับความรู้สึกเหล่านั้น
สรุป
ในทางพระพุทธศาสนา
การเลือกคบมิตรเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง การได้ใกล้ชิดและคลุกคลีกับ คนดี (ผู้มีศีลธรรม) คนเก่ง (ผู้มีปัญญา
ความรู้ความสามารถ) และ คนมีความสุข
(ผู้มีจิตใจเบิกบาน)
นั้นเปรียบเสมือนการได้อยู่ในสภาพแวดล้อมที่เกื้อกูลต่อการเจริญงอกงามของปัญญาและคุณธรรมในตนเอง
คนเหล่านี้จะเป็น กระจกสะท้อน ให้เราเห็นสิ่งที่ดีงาม เป็น ครู ที่ถ่ายทอดความรู้และประสบการณ์
เป็น กำลังใจ ที่คอยฉุดรั้งเราไว้ไม่ให้จมดิ่ง
และเป็น แรงบันดาลใจ ให้เราอยากพัฒนาตนเองให้ดีขึ้น
เพราะการได้รับพลังงานและทัศนคติเชิงบวกจากผู้อื่น
จะช่วยเสริมสร้างความเข้มแข็งภายในจิตใจของเราให้สามารถเผชิญหน้ากับความท้อแท้และก้าวผ่านมันไปได้ในที่สุด
|